Özgür Üniversite Türkiye ve Ortadoğu Forumu Vakfı
Buckingham Sarayı Perşembe akşamı yaptığı açıklamada, İngiltere’nin en uzun süre tahtta kalan hükümdarı Kraliçe II. Elizabeth’in Perşembe akşamı 96 yaşında kraliyet ailesinin İskoçya’daki kalesinde öldüğünü söyledi.
Kraliçe’nin 73 yaşındaki oğlu Prens Charles, onun yerine kral olarak geçecek. Elizabeth’in ölümü, Kraliçe’nin Birleşik Krallık’ta “eşsiz bir haysiyet” çağına işaret ettiğini söyleyen Başkan Joe Biden de dahil olmak üzere dünya liderlerinden başsağlığı diledi.
Birçokları için, özellikle Batı dünyasında, Kraliçe’nin 70 yıllık saltanatı istikrar ve diplomasi ile işaretlendi. Elizabeth’in saltanatı sırasında, kraliyet ailesi, ülkenin siyasetinden ve monarşinin uzun sömürge tarihinden uzaklaşmaya dikkat etti.
Ancak milyonlarca insan, hem yurtdışında hem de Birleşik Krallık’ta vahşi sömürgeciliğin ve kraliyet ailesinin ırkçılığının sonuçlarını yaşadı ve yaşıyor. Bu milyonlar için Kraliçe’nin mirası, kraliyet ailesinin uyguladığı ve hala sahip olduğu şiddetli ve ısrarlı kural şeklinde yaşayacak.
Birçok kraliyet ailesi savunucusu için Kraliçe Elizabeth bu tür eleştirilerden korunmalıdır. Kraliyet ailesi ile bu pek de görkemli olmayan geçmiş arasına biraz mesafe koydu. Ve Commonwealth turları gibi olaylar aracılığıyla değişiklik yapmaya çalıştı.
Eleştirmenler, kraliyet ailesinin geçmişiyle henüz yüzleşmediğini veya doğrudan sömürgecilikten on yıllar sonra bile İngiliz monarşisi yüzünden acı çekmeye devam eden insanlara tazminat ödemediğini söyleyerek bu argümanı reddediyor. Kraliyet Ailesi, Kraliçe’nin bu yılki Platinum Jübilesi de dahil olmak üzere, tarihlerinin tozunu halının altına sakladığı için eleştirilere maruz kaldı.
Tarih profesörü Maya Jasanoff, “Hem uzun yaşama şansı hem de devlet başkanı ve Britanya ve eski sömürgelerinin bir birliği olan Commonwealth’in başkanı olarak varlığı, on yıllarca süren şiddetli ayaklanmalar boyunca gelenekçi bir tablanın yapıştırılmasına yardımcı oldu” diye yazdı. Harvard Üniversitesi’nde, New York Times’da. “Bu nedenle, Kraliçe, oranları ve sonuçları henüz yeterince tanınmayan kanlı bir dekolonizasyon tarihinin karartılmasına yardımcı oldu. »
Monarşi neredeyse var olduğu sürece, özellikle Güney’de düzinelerce ülke ve bölgeyi sömürgeleştiren ve sömüren sömürgeci ve emperyalist bir güç olmuştur. Birçoğu, yoksulluk ve devam eden baskı açısından ortak yankıları paylaşıyor.
Yüzyıllar boyunca Birleşik Krallık, kendisini zenginleştirmek için kolonilerinden trilyonlarca doları yönlendirdi. Bugüne kadar bu ırkçı geçmişten ve günümüzden yararlanmaya devam ediyor. Monarşi kölelik üzerine kurulmuştu ve milyonlarca Afrikalı ile Güney ve Kuzey Amerikalı’nın başka ülkelere taşındığını gören bir köle ticareti kurdu. Köle ticareti o kadar yaygındı ki, ülke, 19. yüzyılda azat edilmiş köle sahiplerine olan tüm “borçlarını” 2015 yılına kadar geri ödemedi.
Elizabeth’in saltanatı 1952’de başladı ve bu politikaları uygulayan o değildi. Bununla birlikte, örneğin eski Başbakan Margaret Thatcher Güney Afrika’daki apartheid’in sona ermesine yardım etmeyi reddettiğinde bazen müdahale ettiğini unutmayın.
Ancak, saltanatı sırasında İngiliz emperyalizminden doğrudan zarar görenler de dahil olmak üzere bazıları, Elizabeth’in zamanının karar verme süreci üzerinde doğrudan bir etkisi olduğunu iddia ediyor. Tarihçiler, Birleşik Krallık’ın saltanatı sırasında – örneğin Kenya veya İrlanda’da – Kraliçe tarafından yetkilendirilen hangi dehşetlere karar vermenin zor olduğunu söyleyecektir. Diğerleri onun sorumlu olduğunu söylüyor. Her halükarda İngiliz sömürge egemenliğinin kurbanları için, Kraliyet ile ülkenin siyasi kararları arasına mesafe koymak zordur.
Solda, bazıları taht sembolizminin İngiltere’deki baskıyı, ayrımcılığı ve büyük servet eşitsizliklerini yansıttığını söylüyor. İngiliz solunun önde gelen üyeleri, monarşinin kaldırılması için yalvarmaya cesaret edemiyorlar.
Elizabeth, tahttayken ülkenin yaşadığı bazı eşitsizliklerden en azından kısmen sorumluydu.
Son yıllarda, Kraliyet, İngiliz köle ticaretinde meydana gelen kanlı ve iğrenç sömürü için Barbados ve Jamaika gibi ülkelerden gelen tazminat taleplerine direndi.
Ulusal düzeyde bile, kraliyet ailesinin son birkaç on yıldaki ırkçı sicili, Kraliyet hakkında iyi bir resim çizmiyor. Bu ayrımcılıklar Buckingham Sarayı’nın kendi içinde de sürdürüldü; kraliyet danışmanları bu nedenle “göçmenlerin veya renkli yabancıların” sarayda çalışmasını en azından 1960’ların sonlarına, Elizabeth’in saltanatının üzerinden on yıldan fazla bir süreye kadar yasakladı.
Kraliyet ailesi içindeki köklü ırkçılık bugün de devam ediyor gibi görünüyor; 2020’de Sussex Dükü ve Düşesi, Prens Harry ve Meghan Markle, Prens William gibi aile üyelerinin protestolarına rağmen, Kraliyet Ailesi’nden doğrudan ayrıldı ve oradaki ırkçılığa karşı konuştu.
Orijinal kaynak: Truth Out
Fotoğraf: Michael Garnett – Flickr CC
