Manlio Dinucci
Bundan tam 25 yıl önce NATO’nun Sırbistan’a yönelik yasa dışı saldırısı, NATO’nun dönüşümünün ilk adımıydı. SSCB’nin olası bir saldırısına karşı korumayı değil, ilk genel sekreteri Lord Hastings Lionel Ismay’in deyimiyle “Sovyetler Birliği’ni dışarıda, Amerikalıları içeride ve Almanları denetim altında tutmayı” amaçlayan bir ittifaktır. Rusya Federasyonu’nu yok etmeyi amaçlayan bir örgüt haline geldi.
Yirmi beş yıl önce, ABD komutası altındaki NATO, doğuya, Rusya’ya doğru genişlemesinin önünde duran Yugoslav Federasyonu’ndan geriye kalanları savaş yoluyla yıktı. Sonraki yirmi yılda NATO’nun sayısı 16’dan 30’a çıktı ve 2014’te başlayan Ukrayna savaşıyla birlikte bu sayı 32’ye çıktı. Massimo D’Alema ve Başkan Yardımcısı Sergio Mattarella başkanlığındaki İtalyan Hükümeti’nin rolü, 1999 savaşında belirleyici olan, resmi ses kaydından dinleyebileceğimiz gibi, 24 Mart 1999 akşamı Senato’ya savaşın başladığını duyuran ve resmi anlatıma göre nedenlerini açıklayan Başkan Yardımcısı Mattarella’ydı.
ABD ve diğer NATO üyesi ülkelerden gelen uçaklar Sırbistan ve Kosova’ya ilk bombaları atarken, Demokrat Başkan Bill Clinton şunları duyurdu: “20. yüzyılın sonunda, iki Dünya Savaşı ve bir Soğuk Savaş’ın ardından biz ve müttefiklerimiz çocuklarımıza özgür, barışçıl ve istikrarlı bir Avrupa bırakma fırsatı veriyoruz.” 78 gün boyunca, çoğunlukla İtalyan üslerinden kalkan 1.100 uçak, 38.000 sorti gerçekleştirdi ve 23.000 bomba ve füze attı. “Sırbistan’da NATO uçakları tarafından vurulan 2.000 hedeften (Pentagon’un o zamanki belgeleri) 1999 yılı ABD İstihbaratı tarafından seçilmişti ve yalnızca bir tanesi Avrupalılar tarafından seçilmişti”. Bombalamalar Sırbistan’ın yapılarını ve altyapısını yerle bir ederek, kurbanların çoğunlukla sivillerden oluşmasına neden oldu. Bunun sonucunda sağlığa ve çevreye verilen zarar ölçülemez. Bombalama nedeniyle yalnızca Pancevo rafinerisinden binlerce ton yüksek derecede zehirli kimyasal (dioksin ve cıva dahil) sızıyordu. Diğer hasar ise NATO’nun Sırbistan ve Kosova’da seyreltilmiş uranyum mermilerinin yoğun kullanımından kaynaklanıyor.
D’Alema hükümeti, Konsey Başkanı’nın “insani müdahale hakkı” olarak tanımladığı şeyin işletilmesi için İtalya topraklarını, özellikle de havalimanlarını tamamen ABD ve diğer ülkelerin silahlı kuvvetlerinin emrine veriyor. ABD komutanlığının gösterdiği hedeflere yönelik 1.400 sorti gerçekleştirilen bombalamalara 54 İtalyan uçağı katıldı.
“Uçak sayısında ABD’den sonra ikinci sıradayız. İtalya büyük bir ülke ve bu savaşta gösterilen kararlılığa şaşırmamalıyız” -D’Alema Konseyi Başkanı 10 Haziran 1999’da Amendola üssüne yaptığı ziyaret sırasında şunları vurguladı: “pilotlar için yer aldı, harika bir insani ve mesleki deneyimdi”.
www.mondialisation.ca